Δολοφονία από πρόθεση;

Η δολοφονία του δεκαπεντάχρονου Αλέξη ήταν από πρόθεση;
Ο δράστης πυροβόλησε στον αέρα και η σφαίρα εξοστρακίστηκε;
Αυτά είναι μερικά αστεία ερωτήματα που ακούγονται το τελευταίο διάστημα από στόματα ειδικών στα ΜΜΕ.
Θα παραθέσω μερικά ερωτήματα και βγάλτε τα συμπεράσματα σας.
Γιατί οι δράστες του φοβερού εγκλήματος, ενώ είχαν πάρει εντολή να απομακρυνθούν από την περιοχή των Εξαρχείων, αυτοί όχι μόνο δεν απομακρύνθηκαν άλλα αφού παρκάρισαν το περιπολικό όχημα κινήθηκαν οπλισμένοι, πεζή με ΠΡΟΘΕΣΗ να συναντήσουν τον «εχθρό» που δεν ήταν άλλος από μερικά παιδιά;
Αν δεν είχε ο δράστης ΠΡΟΘΕΣΗ να προβεί σε έγκλημα θα τραβούσε πιστόλι και μάλιστα απέναντι σε ένα παιδί;
Αν δεν είχε ΠΡΟΘΕΣΗ να σκοτώσει θα πίεζε τη σκανδάλη;
Αν δεν είχε ΠΡΟΘΕΣΗ θα εγκατέλειπε τον νεαρό Αλέξη αιμόφυρτο στη άσφαλτο και θα απομακρυνόταν; Μόνο οι πληρωμένοι φονιάδες ακολουθούν τέτοιου είδους τακτική.
Και τέλος, αν δεν είχε ΠΡΟΘΕΣΗ, δεν θα ζητούσες ένα απλό συγνώμη από την οικογένεια του, έστω για τα μάτια του κόσμου, που λέει ο λαός μας, κάτι που σε πολλές περιπτώσεις έχουν κάνει εγκληματίες πολλών στυγερών εγκλημάτων;

Στις 6 Δεκεμβρίου, έκοψε, το ενάντια στη νεολαία ρατσιστικό καθεστώς, τόσο άδικα το νήμα της ζωής του μικρού Αλέξη. Δεν μπορεί να το χωρέσει ο νους του ανθρώπου. Μόνο λίγες σταγόνες ζωής του επέτρεψε να ζήσει το σάπιο αυτό σύστημα.

Ειλικρινά δεν υπάρχουν λόγια για να εκφράσεις την οργή, την αγανάκτηση και την ντροπή για τον τρόπο που η σύγχρονη Ελλάδα με τα όργανα της εκτελεί εν ψυχρώ το μέλλον της, τα νέα παιδιά της. Η στυγερή δολοφονία του δεκαπεντάχρονου Αλέξη Γρηγορόπουλου από το βάρβαρο χέρι του κρατικού λειτουργού δείχνει τις ΠΡΟΘΕΣΕΙΣ της σύγχρονης πολιτείας απέναντι στη νεολαία της. Σε μια νεολαία που αντιμετωπίζει σε καθημερινή βάση τα περισσότερα προβλήματα που αντιμετώπισαν ποτέ οι νέοι αυτού του τόπου και που για χρόνια τώρα κανείς δεν δέχεται να την ακούσει και να σκύψει πραγματικά πάνω από τις επιτακτικές ανάγκες της. Μια νεολαία που έχει αφεθεί στην τύχη της, έχει πεταχτεί στο περιθώριο, και συνεχώς δολοφονείται.
. Το μόνο που κατάφερε ο αδίστακτος δολοφόνος με την σφαίρα του, δεν ήταν να σκοτώσει τον μικρό Αλέξη, αλλά να σκοτώσει το φόβο χιλιάδων παιδιών που μέρες τώρα αψηφώντας δακρυγόνα, συλλήψεις και ξυλοδαρμούς έχουν ξεχυθεί στους δρόμους όλης της Ελλάδας και αγωνίζονται ενωμένοι ενάντια όλων όσων συμβαίνουν σε τούτη την κοινωνία.

Σπύρος Ματιάτος