Έχουμε Πρωθυπουργό, έχουμε Υπουργούς, και μάλιστα μπόλικους, έχουμε κυβέρνηση, έχουμε τα πάντα.
Τώρα οι κακές γλώσσες λένε πολλά και διάφορα. «Άστες να λένε άστες να πουν, αυτές δεν ξέρουν να εκτιμούν». Όπως, πχ, ότι η κυβέρνηση Παπαδήμου, προήλθε κατόπιν παρεμβάσεων,
υποδείξεων, πιέσεων και απαιτήσεων, της Άγγελας Μέρκελ, του Σαρκοζί και του Ρεν. Όλοι τις δέχθηκαν, αφού ακόμη και ο αντιμνημονιακός, κ. Σαμαράς έβαλε την ουρά στα σκέλια.
Όπως επίσης ακούστηκε για τον νέο Πρωθυπουργό μας, το κ. Παπαδήμο, τον πρώην σύμβουλο του κ. Σημίτη, τι χρηματιστήρια του φορτώνουν, τι για τις ‘νοθείες’ της εισόδου μας στην ευρωζώνη, τι ότι είναι κολλητός με τους τραπεζίτες… Αλλά αυτό δεν είναι το θέμα. Το θέμα δεν είναι να είσαι άριστος, αλλά να είσαι αρεστός. Είσαι αρεστός στην κ. Μέρκελ και στην παρέα της; Τότε μας κάνεις. Η γνώμη του λαού μόνο προβλήματα θα δημιουργήσει. Έστω και αν εκφραστεί μέσα από ένα απλό δημοψήφισμα.
Αλλά εκείνο που δεν καταλαβαίνω είναι, τι συμβαίνει με αυτόν τον κ. Γιώργο Παπανδρέου. Γιατί τόσο καιρό δεν ακολουθούσε τις πολύτιμες συμβουλές του; Ο κ. Παπαδήμος, πιστεύω να το γνωρίζετε, ήταν οικονομικός σύμβουλος του κ. Παπανδρέου, και μάλιστα, άκουσον – άκουσον, άμισθος ο άνθρωπος. Δηλαδή, ότι έκανε, το έκανε από χόμπι. Φυσικά δεν ήταν … κανό και ποδήλατο. Πάντως ήταν χόμπι. Ο Γιώργος, που αγαπά τα χόμπι έπρεπε να του είχε ιδιαίτερη αδυναμία και να τον άκουγε. Δεν τον άκουγε καθόλου, ο αφιλότιμος. Ότι τον συμβούλευε έκανε το αντίθετο. Αφού …αποφάσισε να τον κάνει Πρωθυπουργό, για να τον εκδικηθεί. Να τον τιμωρήσει, αλλά και να του αποδείξει, συγχρόνως, ότι αν εφαρμοστούν στην πράξη οι συμβουλές που του έδινε, σίγουρα θα πτωχεύαμε. Και μάλιστα έχει στοιχηματίσει αρκετά πάνω στην αποτυχία του Παπαδήμου. Τι λέτε … θα τα χάσει;
Έτσι, με την Σαρκοζομερκέλια σπάθη, να επικρέμμεται πάνω από τας κούφιας κεφάλας των, αποφάσισαν και τα τρία κόμματα της δεξιάς, να συνάψουν σχέση. Και μάλιστα σχέση γάμου. Και έσονται τα τρία εις σάρκαν μία. Και δεν υπήρχε περίπτωση να είναι κουμπάρος ο κ. Καρατζαφέρης. Εξ άλλου το είχε δηλώσει δημόσια. Και αυτό γιατί ήθελε να έλθει και αυτός εις γάμου κοινωνίαν, μετά των άλλων δύο, έστω και αν πήγαινε κόντρα στα ορθόδοξα πιστεύω του. Κουμπάροι, η Άγγελα, ο Νικολά, και ο Όλι. Τι στο καλό στα Αραβικά εμιράτα ζούμε; Στην Ελλάδα δεν ισχύει η πολυγαμία, απ’ όσα γνωρίζω. Και μη μου πείτε ότι δεν είναι έτσι. Εκτός μετά την έλευση, του Εμίρη του Κατάρ, άλλαξαν τα ήθη και τα έθιμα και δεν το πήραμε χαμπάρι, μήπως και μείς βρούμε τη χαρά μας.
Το καλό, όμως, στην όλη υπόθεση είναι ότι τελικά μάθαμε για το «τι καπνό φουμάρει ο κ. Σαμαράς». Ο κ. Σαμαράς,
- πρώτον απεχθάνεται το μνημόνιο και το μεσοπρόθεσμο,
- δεύτερον δεν τα ψηφίζει, μόνο το μισό μνημόνιο (ας μην το λέει) και
- τρίτον τα θέλει και τα στηρίζει όλα και μάλιστα μετά μανίας.
Και αυτό φαίνεται από τα λεγόμενά του και τις πράξεις του. Δεν τον είδατε πως έκανε για το δημοψήφισμα… Αλήθεια, ακόμα δεν μπορώ να καταλάβω, γιατί δεν ήθελε να γίνει δημοψήφισμα. Μη χάσουμε τη δόση μας, φώναζε σαν υστερικός. Μη δυσαρεστήσουμε τα βαποράκια της Ευρώπης. Γι’ αυτή τη δόση πούλησε … την αντιμνημονιακή ψυχή του, σε Παπανδρέου και Καρατζαφέρη.
Τώρα εξηγούνται όλα. Να γιατί από την πρώτη στιγμή που η Ελλάδα μπήκε στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ζητούσε εκλογές. Μόνο και μόνο με την ελπίδα να γίνει Πρωθυπουργός και θα εφαρμόσει αυτός το μνημόνιο και τα άλλα σκληρά μέτρα. Δηλαδή μόνο ο Γιώργος θα παίρνει τη δόξα και τα εύσημα από τους Ευρωπαίους; Ξέρεις τι ‘δόξα’ είναι, να κόβεις μισθούς, συντάξεις, να βάζεις φόρους, έκτακτες εισφορές, εισφορές στα ακίνητα, να κόβεις επικουρικά ταμεία, να κόβεις το ρεύμα, να καταργείς συλλογικές συμβάσεις, να βγάζεις υπαλλήλους στην εφεδρεία και γενικά να φορτώνεις με βάρη τον Ελληνικό λαό, και να σε χειροκροτεί η Ευρώπη, δια της κας Μέρκελ και Σαρκοζί; Ξέρεις τι τιμή, είναι να συναναστρέφεσαι με την τρόικα, με τον Γερμανό επιτηρητή μας και τους άλλους και αυτά να τα γεύεται μόνο ο Γιώργος.
Όλα καλά φίλοι-φίλοι, συγκάτοικοι-συγκάτοικοι, συμφοιτητές-συμφοιτητές αλλά και η δουλειά-δουλειά. Τώρα είναι η ευκαιρία να δείξει κι’ αυτός τι αξίζει. Όχι στους Έλληνες. Σ’ αυτούς, το καρώτο και το μαστίγιο φαίνεται ότι κάνει καλή δουλειά, και το ξέρει καλά. Στην Ευρώπη. Τι δηλαδή μόνο να του ξεριζώνουν το αυτί αξίζει. Και αφού τους εξήγησε ο άνθρωπος, ότι, δεν τα εννοεί αυτά που λέει.
Ότι όλα τα κάνει για εσωτερική κατανάλωση.
Κύριοι ας σοβαρευτούμε λίγο, δεν κάνει κακό. Κύριοι της εξουσίας σας πήραμε χαμπάρι. Την αλήθεια την ξέρουμε και πολύ καλά. Αλλά, κύριοι προστάτες της Ελλάδας και του λαού της περιμένουμε να την ακούσουμε και από τα δικά σας στόματα. « Η αλήθεια είναι μια ουράνια αχτίνα, πού, διά όσον ο κόσμος τη σκεπάζει, εκείνη μένει απάνου από τα σκεπάσματα», όπως λέει ο Ανδρέας Λασκαράτος.
Και αν είναι έτσι όπως τα λέτε, κυβερνήστε, διοικήστε, δια του παραδείγματος, αυτή την άμοιρη καταταλαιπωρημένη χώρα, από αυτούς που εσείς κρέμεστε από τα χείλη τους για να σας δώσουν τα εύσημα. Εφαρμόστε τη σκληρή λιτότητα πρώτα από σας τους ίδιους και τους γύρω σας. Πρώτα από τους έχοντες και κατέχοντες και στο τέλος -αν δεν σας φτάνουν- τότε να τα πάρετε και από το λαό. Και να είστε σίγουροι ότι, αγόγγυστα θα σας τα δώσουν, γιατί ο Έλληνας ξέρει να εκτιμάει, αρκεί να μη τον κοροϊδεύεις.
Tηλεβόας Κεφαλλονιάς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου