Κυβερνήσεις ευρείας συνεργασίας υπήρξαν μεταπολιτευτικά κατά την περίοδο του 1989-90. Μόνο που τότε δεν είχε επιτευχθεί κοινοβουλευτική αυτοδυναμία. Τώρα είναι η πρώτη φορά που επιβάλλεται ευρύτερη πλειοψηφία, παρ' ότι μόλις πριν από λίγες μέρες είχε ψηφιστεί η κυβέρνηση. Η νέα κυβέρνηση υπακούει σε σχεδιασμούς του ευρωπαϊκού διευθυντηρίου. Και στη γειτονική Ιταλία προωθείται ομοειδής λύση, με επικεφαλής οικονομολόγο - τεχνοκράτη. Οι πολιτικές λιτότητας που επιβάλλονται σε ολόκληρη την Ευρώπη συνοδεύονται από την κατασκευή νέων πολιτικών συσχετισμών, προκειμένου να στηθούν πολιτικά αναχώματα στην κοινωνική δυσαρέσκεια.
Ο σχηματισμός της κυβέρνησης Παπαδήμου κατέστη δυνατός μετά τα τελεσίγραφα Μέρκελ - Σαρκοζί - Ρεν, την ξεδιάντροπη παρέμβαση της εγχώριας διαπλοκής και την παρακίνηση σε απειλές για αποσχιστικές ενέργειες των βουλευτών, που οριζοντίως λειτουργούν μέσα στα δύο πολιτικά κόμματα και τις παρυφές τους ως κόμμα του Μνημονίου.
Η κυβέρνηση Παπαδήμου αυτοπροσδιορίζεται ως μεταβατική, αλλά το πιθανότερο είναι να αποδειχτεί προκριματική και μονιμότερη. Άλλωστε το έργο που έχει αναλάβει έχει ορίζοντα δεκαετίας. Η συμφωνία της 26ης Οκτωβρίου και οι πολιτικές λιτότητας που τη συνοδεύουν, ακόμα κι αν ψηφιστούν μέσα σε τρεις μήνες, χρειάζονται περισσότερο χρόνο για να εμπεδωθούν.
Η κυβέρνηση δεν θα κριθεί από την τεχνοκρατική επάρκεια ή το ήθος του νέου πρωθυπουργού. Θα δοκιμαστεί από τις κοινωνικές αντιδράσεις που θα προκαλέσει η μνημονιακή προσήλωσή της. Η παράκαμψη του λαϊκού παράγοντα, η άρνηση να γίνουν τώρα εκλογές, καθιστά πολιτικά ανάπηρη την κυβερνητική απόπειρα.
Στα αρνητικά που βαραίνουν καθοριστικά για την κυβέρνηση Παπαδήμου συγκαταλέγονται η αβεβαιότητα των ευρωπαϊκών εξελίξεων και η συνεχιζόμενη ύφεση της ελληνικής οικονομίας. Χωρίς λαϊκή συγκατάθεση στο εσωτερικό και με "ψήφο εμπιστοσύνης" από την ηγετική ελίτ της Ε.Ε. που παραπαίει, το μέλλον της κυβέρνησης Παπαδήμου προδιαγράφεται αντιφατικό.
Πηγή: http://avgi.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου