Δεν θά ’θελα ν’ ασχοληθώ
με την πλατεία πάλι,
αλλά ευρέθηκα μπροστά
που έσπασε ένα κεφάλι.
Γι΄ αυτό κι εδώ η μούσα μου
θα δείξει ενδιαφέρον,
να σας γνωρίσει πάραυτα
παθήματα αστέρων.
Περί αστέρος πρόκειται,
λαμπρού με ιστορία,
πασίγνωστος στις πιάτσες μας
και για τη φλυαρία.
Μόνο απ’ τα νεύρα τα πολλά
δεν σταματάει να βρίζει,
όπου βρεθεί, όπου σταθεί,
ακόμα κι αν βαδίζει.
Τυχαία τον συνάντησα
μόνο να περπατάει,
να βρίζει, να μονολογεί,
μπροστά να μην κοιτάει.
Πέρασε κατακόκκινος,
ανέβει στην πλατεία
βρίζοντας κατευθύνθηκε
προς την καφετερία.
Αυτές δεν ήτανε βρισιές
ήτανε καταπέλτες,
γιατί παντού γεμίσανε
τραπέζια και καρέκλες.
«Ανάθεμα σας άρχοντες,
νομάρχες, δημαρχαίοι,
κι υστέρα λέτε στο λαό
πως έχετε και χρέη;».
Μα ενώ τα έλεγε αυτά
μόνος και σουλατσάρει
σε μια κολώνα ξαφνικά
τον βλέπω να μπατάρει.
Δεν πρόσεξε ο άτυχος
στα νεύρα και στη ζάλη του
και στην κολώνα έπεσε,
έσκισε το κεφάλι του.
Κι ενώ τρέχαν τα αίματα
συνέχιζε να βρίζει,
την εξουσία του νησιού
όλη να συγυρίζει.
«Βάστα βωρέ αφέντη μου,
έλα στα συγκαλά σου
σύρε να δεις το τραύμα σου,
μάζωξε τα μυαλά σου».
Λέγανε οι περαστικοί
που κάνανε σεργιάνι,
«τον τελευταίο τον καιρό
το είχε παρακάνει».
Σας λέω, τον λυπήθηκα,
γι’ αυτό το πάθημά του,
μα όλοι εφωνάζανε,
«Ας είχε τα μυαλά του».
Το Ζιζάνιο τ’ Αργοστολιού
Για την Εφημερίδα των Κεφαλήνων & τον Τηλεβόα Κεφαλονιάς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου