ΤΟ ΠΑΓΚΑΛΟΥΚΛΙ

Σαράντα μέρες πολεμά ο Γιώργος

για να πάρει 

τη δόση τη μεγάλη.

Σαράντα μέρες έκαμε

ο Πάγκαλος το Ψάρι 

Στο στόμα του να βάλει.

Απ΄ τες σαράντα κι ύστερα,

πεθύμησε να φάει 

Τηγανισμένο ψάρι.  

Τρέχουν τα σάλια ποταμός

σαν σκέπτεται να πάει 

Το ψάρι για να πάρει.

Αν μας φυλάξουνε τα ΜΑΤ

-καθώς και μας φυλάνε-.  

Ψαράκια θε να φάμε. 

Κρυφά λέει στην παρέα του

                                                       στον Πειραιά να πάνε 

                                                         "Σε λίγο θα μασάμε".

Ψάρια φρέσκα παρήγγειλε

να πέσουν στο τηγάνι 

-Θεός να μας βοηθήσει-.  

Τα φίδια τον εζώνουνε

πριν φτάσουν οι ρουφιάνοι. 

Να τα καταβροχθίσει.

Σε λίγο φθάνουν αχνιστά

σκύβει να τα μυρίσει  

να πάρει ευωδιά.  

Μα από δίπλα ο νεαρός

πάει να του μιλήσει. 

Νάτη η αναποδιά.

- Συγνώμη κύριε Πάγκαλε κάτι να σας θυμίσω,   

που σλόγκαν έχει γίνει.

"Μαζί λέτε τα φάγαμε"

Δεν θα σας συγχωρήσω

τη φράση σας εκείνη.

-Δεν σε πιστεύω. Αυτά που λες

-δεν είμαστε μοσχάρια-

μου φαίνονται σαν ψέμα.

Κι αν όντως είναι ψέματα

να ... σηκωθούν τα ψάρια!

Και έληξε το θέμα.

Και πριν τ’ αρπάξει ο Πάγκαλος

σηκώθηκαν κι επήγαν

στου νέου την παρέα.

Του κόπηκε κι όρεξη

τους μάζεψε κι εφύγαν.

Η έξοδος μοιραία.

Ακόμα ως τώρα τρέχουνε

του Πάγκαλου τα σάλια

που αντίκρισε το ψάρι

Μα όσο η κυβέρνηση

είναι σ’ αυτά τα χάλια

ποτέ δεν θα το πάρει.

Το Ζιζάνιο τ’ Αργοστολιού

(Βασισμένο στο ποίημα του Γ. Βιζυηνού «Το Μπαλουκλί»)

(Για την ΟΔΥΣΣΕΙΑ και τον ΤΗΛΕΒΟΑ)