Παρασκευή, 14 Ιανουάριος 2011 01:48
Η μελέτη δεδομένων μέσα από τα διαγράμματα τους είναι ένας σύντομος και πρακτικός τρόπος για την αναγνώριση της κατεύθυνσης μίας αγοράς. Ένα διάγραμμα μπορεί με την ίδια ευκολία να αποτυπώσει την τάση του δείκτη της αγοράς μετοχών μίας χώρας ή την τάση του δείκτη της αγοράς εργασίας της. Μελετώντας το διάγραμμα του δείκτη ανεργίας στην Ελλάδα, αυτό που ευχόμαστε δεν είναι άλλο από το να δούμε μία πτωτική τάση. Δυστυχώς, η εικόνα είναι η ακριβώς αντίθετη. Η μελέτη του διαγράμματος του δείκτη της φανερώνει πως η ταχύτητα της αύξησης της ανεργίας στα τελευταία 2 χρόνια είναι από τις μεγαλύτερες από το Βʼ Παγκόσμιο Πόλεμο και πως από τα χαμηλά δεκαπενταετίας που καταγράφηκαν στα τέλη του 2008 η ανεργία έχει διπλασιαστεί. Τα τελευταία στοιχεία δείχνουν πως η ανεργία έφτασε στο 13,5% τον Οκτώβριο του 2010, έναντι του 12,6% το Σεπτέμβριο και του 9,8% τον Οκτώβριο του 2009.
Σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα στοιχεία ένας στους τρεις νέους ηλικίας 15- 24 ετών είναι άνεργος ενώ στις ηλικίες 25- 34 ετών το ποσοστό ανεργίας είναι 18,3% από 12,6% τον Οκτώβριο 2009 και στις ηλικίες 35- 44 ετών φτάνει στο 11,5% από 8% τον Οκτώβριο 2009.
Πιο δραματικό από τα ίδια τα στοιχεία για την ανεργία, όμως, είναι το γεγονός πως δεν υπάρχει κανείς που να προβλέπει μείωση της στο επόμενο διάστημα, αντίθετα, οι περισσότεροι προβλέπουν περαιτέρω αύξηση της. Κοιτώντας κανείς το διάγραμμα του δείκτη ανεργίας μπορεί να συμμεριστεί αυτές τις προβλέψεις.
Το τρέχον ποσοστό ανεργίας είναι το μεγαλύτερο τουλάχιστον από το 1998 και φέρνει την Ελλάδα στην 4η χειρότερη θέση μεταξύ των μεγαλύτερων 50 κρατών του κόσμου. Μεγαλύτερα επίπεδα ανεργίας αντιμετωπίζουν μόνο η Νότια Αφρική, η Ισπανία και η Ιρλανδία, ενώ στην 7η χειρότερη θέση βρίσκεται η Πορτογαλία. Δεν είναι καθόλου συμπτωματικό πως στην πρώτη τετράδα βρίσκουμε τις 3 από τις τέσσερις βασικές πρωταγωνίστριες της ευρωπαϊκής κρίσης, ενώ στην πρώτη επτάδα τις συναντούμε όλες.
Με ποσοστά ανεργίας λίγο κάτω από το 10% στις ΗΠΑ έχει σημάνει συναγερμός στη χώρα και πολιτικοί και κεντρικοί τραπεζίτες έχουν κινήσει θεούς και δαίμονες σε μία προσπάθεια να τη μειώσουν. Μέχρι στιγμής έχουν πετύχει να προκαλέσουν ανάπτυξη της αμερικανικής οικονομίας, παύση και ελαφρά μείωση της ανεργίας και παρόλα αυτά «τρέμουν» πως η σταθεροποίηση σε ποσοστά κοντά και πάνω από το 9% μπορεί να οδηγήσει την οικονομία σε μία νέα ύφεση.
Όταν η γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία ήρθε αντιμέτωπη με τη μεγαλύτερη κρίση των τελευταίων είκοσι ετών και η ανεργία αυξήθηκε κατακόρυφα, οι πολιτικοί ενέκριναν τεράστια πακέτα στήριξης αυξάνοντας το δημοσιονομικό έλλειμμα κατακόρυφα αλλά καταφέρνοντας να υπερνικήσουν το πρόβλημα, να προκαλέσουν ανάπτυξη και τελικά να μειώσουν την ανεργία σε χαμηλά επίπεδα ρεκόρ.
Στην Ελλάδα, η ανεργία έχει ξεπεράσει το 10% από τον Ιανουάριο του 2010 και από τότε και έπειτα έχει απογειωθεί κατά επιπλέον 35% με ένα ρυθμό αύξησης που αν συνεχιστεί θα οδηγήσει πολύ σύντομα σε επίπεδα πάνω από το 15%. Παρόλα αυτά εκφράζεται η «αισιοδοξία» ότι η Ελλάδα θα έχει βγει από την κρίση μέχρι το 2012. Ελπίζω πως οι πολιτικοί έχουν στη διάθεση τους άλλα διαγράμματα με πιο σωστά στοιχεία και έτσι έχουν μία καλύτερη εικόνα της πραγματικότητας απ' ότι εμείς. Γιατί αν έχουν τα ίδια με αυτά που έχουμε οι υπόλοιποι και πρόκειται απλά για θέμα ερμηνείας, τότε τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα.
Πάνος Παναγιώτουχρηματιστηριακός τεχνικός αναλυτής
διευθυντής GSTA/EKTA
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου