ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΜΟΣΧΟΠΟΥΛΟΣ: Δικαίωμα στην εργασία, δικαίωμα στην ζωή

<< Η Κυβέρνηση της Ελλάδας απειλείται να καταρρεύσει στο δρόμο της λιτότητας. Αλλά η διεθνείς ¨βοηθοί ¨ παραμένουν σκληροί: Για να εγκρίνουν νέα δισεκατομμύρια, θα...πρέπει το κράτος πρώτα να εγγυηθεί τις απολύσεις στο δημόσιο τομέα και να αναφέρει ακριβώς τα ονόματα των πληττόμενων>>. 

  Αυτή είναι η αρχή του δημοσιεύματος του περιοδικού Spiegel που χαράζει την κατεύθυνση των φίλων - σωτήρων μας όσον αφορά την εσωτερική

πολιτική στη χώρα μας. Είμαστε μπροστά σε μια παράλογη θα έλεγα προσέγγιση του φαινομένου της ύφεσης. 

  

  Μέχρι τώρα η ανθρώπινη αξία μεταφραζόταν σε οικονομικά μεγέθη με την προϋπόθεση της σωτηρίας της χώρας μας. Σήμερα όμως, βρισκόμαστε μπροστά στην διατύπωση ότι τα νούμερα πλέον να συνάδουν με τους πραγματικούς σκοπούς που μας επιφυλάσσουν οι ¨σωτήρες ¨μας.

  

  Η ανεργία του Αυγούστου του 2012 σύμφωνα με τα στοιχεία της Ελστατ που δόθηκαν περιέργως...στην δημοσιότητα μετά την ψήφιση του πολυνομοσχεδίου από την Βουλή έφτανε στο 25,4%, τον μήνα Ιούλιο του ιδίου έτους η ανεργία πάλι κατά την ΕλΣτατ ήταν 24,8%, ενώ το 2011 ένα χρόνο πριν ήταν στο 18,4%, αυτό σημαίνει ότι σε ένα ακριβώς χρόνο αυξήθηκε σε 7 εκατοστιαίες μονάδες η ανεργία, ενώ σε αριθμητικά μεγέθη έχουμε 351.666 περισσότερους άνεργους.

  

  Να σημειωθεί ότι η ΕλΣτατ θεωρεί ως εργαζόμενους τους: έχοντας μερική απασχόληση, αυτούς που εργάζονται σε εκ περιτροπής εργασία, αυτούς που βρίσκονται σε διαθεσιμότητα καθώς και εκείνους που έχουν εργαστεί μία μόνο ώρα κατά την εβδομάδα της έρευνας.

  

  Πως είναι δυνατόν όταν κάθε μήνα αυξάνει η ανεργία και σε τουριστικούς μήνες, που υπάρχει η εποχιακή απασχόληση λόγω τουρισμού να πιστέψουμε ότι το 2013 θα υπάρξει μείωση της ύφεσης στο -4,5%. Όταν κόβεις τους ήδη κουτσουρεμένους μισθούς, συντάξεις, επιδόματα και οδηγείς κάθε μήνα στην ανεργία παραγωγικούς ανθρώπους, πως είναι δυνατόν να υπάρχει κατανάλωση;

  

  Με αυτό το συγκεκριμένο τρόπο αντιμετώπισης της ύφεσης την βαθαίνεις αντί να την μειώσεις...φυσικά μας εκπαιδεύσανε σε αυτό το ικανό πολιτικά κατεστημένο...να αναθεματίζουμε τους χώρους εργασίας για οτιδήποτε κακό συμβαίνει με τα στερεότυπα, όπως αυτά που τόσο έντεχνα αναφέρουν: για όλα φταίει το δημόσιο, οι δημόσιοι υπάλληλοι και ας τελειώνουμε επιτέλους με αυτούς ώστε να πάρει σειρά ο ήδη ανύπαρκτος ιδιωτικός τομέας, μια που δεν υπάρχει πλέον συλλογική σύμβαση εργασίας.

  

  Καθήκον όλων σε αυτό το παράλογο των απολύσεων δίχως Εθνικό όφελος πρέπει να μας βρει αντιμέτωπους και αλληλέγγυους ώστε οι εργαζόμενοι σε όλο τους κοινωνικούς τομείς να μην χάσουν το δικαίωμα στην εργασία, γιατί μετά δεν θα υπάρχει ζωή.

  

  Κανένας Κεφαλλονίτης να μην χάσει την θέση εργασίας του, οι Έλληνες είμαστε δημιουργικοί απέναντι σε αλλόφυλους κατακτητές που προτιμούν τους υποταγμένους παραγωγικούς, απρόσωπους ανθρώπους. 

Χαράλαμπος Μοσχόπουλος