Επενδύει στο... ξεπούλημα

Αντιμέτωπος με τη λαϊκή οργή, αλλά και την προϊούσα αποσύνθεση της κυβερνητικής πλειοψηφίας, ο Σαμαράς ψάχνει για... δεύτερη ευκαιρία. Ερήμην, βεβαίως, του λαού. Επιχειρεί να επιβάλει τους όρους τους στους δύο ελάσσονες κυβερνητικούς εταίρους (η υπόθεση με την επείγουσα εξαγγελία για την αλλαγή του μεταναστευτικού νόμου είναι χαρακτηριστική),

ώστε ο συζητούμενος κυβερνητικός ανασχηματισμός να αποτελέσει το πρόπλασμα του περιβόητου "ευρωπαϊκού μετώπου", δηλαδή της αναπαλαίωσης του μνημονιακού κατεστημένου.

Οι ρωγμές όμως πληθαίνουν, όπως φαίνεται και με τη στάση του υπουργού Δικαιοσύνης Αντ. Ρουπακιώτη. Μετά τη διάλυση του ΠΑΣΟΚ, η κυβέρνηση βρίσκεται αντιμέτωπη με το "σύνδρομο ΔΗΜ.ΑΡ.". Οι τρεις αρχηγοί καλούνται να εκκαθαρίσουν τα του οίκου τους, πριν συναποφασίσουν ότι αυτοπροσώπως έσονται εις σάρκα μίαν.

Η καθυστέρηση στην αποταμίευση της δόσης των 31,5 δισ. ευρώ, και ακόμη περισσότερο η μετάθεση επίλυσης του ελληνικού προβλήματος χρέους για μετά τις γερμανικές εκλογές του φθινοπώρου, αποκαλύπτουν τα αδιέξοδα της υποταγής Σαμαρά στον μερκελισμό. Τα αδιέξοδα επίσης επισημειώνει η αδυναμία Σαμαρά να κερδίσει αναπτυξιακά κονδύλια 20 δισ. ευρώ για την περίοδο 2014-2021. Δεν είχε φροντίσει να κλείσει καμιά συμφωνία πριν εκβιάσει την ψήφο του ελληνικού Κοινοβουλίου. Η τακτική του υπάκουου μαθητή δεν φέρνει μπόνους στη χώρα. Προσφέρει μόνο εισαγόμενη πολιτική ισχύ στην ετοιμόρροπη κυβέρνηση και προσωπικά στον πρωθυπουργό. Αλλά αυτό δεν αφορά την κοινωνία και τη χώρα. Και στο τέλος δεν θα τον σώσει.

Για να καλύψει τα επίχειρα της ανύπαρκτης διαπραγμάτευσης, ο Σαμαράς κατασκευάζει εικονική πραγματικότητα επενδύσεων. Στα βήματα του ΓΑΠ, πηγαίνει μέχρι το Κατάρ, ενώ μαζί με τον Φούχτελ δημιουργούνται εντυπώσεις επενδύσεων από την Κίνα, τη Unilever κ.λπ. κ.λπ. Το σίγουρο είναι ότι πρόκειται για επικοινωνιακή τακτική, με την οποία όμως συγκαλύπτονται τα σχέδια διάλυσης των εργασιακών σχέσεων, όπως καταγγέλλει η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας. Με εικονικές επενδύσεις, η χώρα δεν ξεπερνά την κρίση. Αντιθέτως, τα μέτρα που ψηφίστηκαν, αλλά και αυτά που θα ψηφιστούν την άνοιξη ως προσάρτημα της περιβόητης δόσης των 31,5 δισ., σπρώχνουν την οικονομία στη δίνη της ύφεσης και την κοινωνία στην απόγνωση.

Ας μην αδικούμε όμως τον πρωθυπουργό! Κάτι έχει να δώσει στους "επενδυτές". Είναι η δημόσια περιουσία, αρχής γενομένης από τα "φιλέτα", τον ΟΠΑΠ, τη ΔΕΠΑ, τα ΕΛΠΕ και το Ελληνικό. Ο Σαμαράς επενδύει στο... ξεπούλημα! Και ονειρεύεται να πάρει σαν "μίζα" την παραμονή του στην εξουσία...

Δεν μπορεί, ωστόσο, να εξακολουθήσει την παραπλάνηση της κοινωνίας, ότι δήθεν με το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας θα διασώσει τις συντάξεις. Όλα βγαίνουν στο σφυρί. Συντόμως θα 'ρθει και η δική του σειρά.

Πηγή: www.avgi.gr