ελεύθερου επαγγελματία, του μικροεπιχειρηματία, του αγρότη, του επιστήμονα και ευρύτερα του κάθε άξιου και αγωνιστή Έλληνα, που είχε ως όραμα να ζήσει καλύτερα και ποιοτικότερα. Φέρει όμως ως κόμμα, το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης για τον κατακερματισμό της ελληνικής κοινωνίας και για την τραγική χρεωκοπία του σημερινού πολιτικού συστήματος, τόσο διότι τιμήθηκε πολλάκις με την ψήφο του Ελληνικού λαού και κυβέρνησε την χώρα, όσο και γιατί δημιουργήθηκε για να αποτελέσει δύναμη ελέγχου και διασφάλισης του πολιτικού συστήματος και της ορθής λειτουργίας του.
Πριν δύο χρόνια, με την είσοδο στο πρώτο μνημόνιο, τόσο εγώ όσο και άλλοι σύντροφοι σταθήκαμε στο πλευρό της κυβέρνησης, υπερτονίζοντας την αναγκαιότητα το καράβι που λέγεται Ελλάδα να φτάσει στο απάνεμο λιμάνι σωτηρίας, μαζί με το πλήρωμα του, τον Ελληνικό λαό. Τονίσαμε επίσης την λανθασμένη επιλογή πορείας και το ενδεχόμενο της εξαθλίωσης του πληρώματος μέσα από αυτήν. Ζητήσαμε έναν εναλλακτικό δρόμο, τον οποίο καταγράψαμε και παρουσιάσαμε. Αρνηθήκαμε ως νέοι άνθρωποι την φιλοσοφία των μονοδρόμων και την ιδεολογική και προτασιακή πτώχευση του χώρου του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Παρ’ όλα αυτά εκείνο το τότε ενδεχόμενο, αποτελεί πλέον μια ξεκάθαρη πραγματικότητα, την οποία μάλιστα βιώνει καθημερινά κάθε Ελληνίδα και Έλληνας σε αυτόν τον τόπο.
Μέσα λοιπόν σε αυτήν την πλήρη απαξίωση θεσμών, αξιών αλλά και βασικών κοινωνικών αρχών, η κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ μέχρι σήμερα απέτυχε να ανασυντάξει τις κοινωνικές δυνάμεις, απέτυχε να αποδώσει νόημα και ουσία στις θυσίες του Ελληνικού λαού, απέτυχε να ανατρέψει κατεστημένες δομές και αντιλήψεις τόσο στον δημόσιο όσο και σε κάθε άλλο τομέα της κοινωνίας και δεν απέδωσε ούτε στο ελάχιστο ευθύνες σε αυτούς που καταλήστεψαν την χώρα και χρέωσαν την νέα γενιά και πολλές περισσότερες που θα ακολουθήσουν. Δεν επέβαλε καμία ποινική ευθύνη, δεν οδήγησε κανένα στη φυλακή, μιας και όλοι αποδείχθηκαν αθώοι ελλείψει επαρκών ενοχοποιητικών στοιχείων.
Εκ των πραγμάτων οδηγούμαστε στην «κινεζοποίηση» του ελληνικού λαού, και για να δώσω την μετάφραση η Κίνα είναι μια από τις πλουσιότερες χώρες στον κόσμο σε επίπεδο Α.Ε.Π (3η θέση) ενώ ταυτόχρονα βρίσκεται στην 100ή θέση σε επίπεδο κατά κεφαλήν ΑΕΠ. Συμπερασματικά αποτελεί μια οικονομική υπερδύναμη ως χώρα, αλλά ταυτόχρονα και μια χώρα φτωχών πολιτών.
Εσχάτως έχουμε φτάσει στο σημείο να ακούμε εντός του «ναού της δημοκρατίας» ότι όλα αυτά τα αναποτελεσματικά μέτρα, επιβάλλεται να ληφθούν, δια στόματος μάλιστα του Υπουργού Οικονομικών. Βέβαια ισχυρίζεται, ότι επιβάλλονται προκειμένου να διατηρήσουμε ζωντανή την πεθαμένη χώρα μας και να διασφαλίσουμε την εθνική μας κυριαρχία, την οποία προ καιρού παραχωρήσαμε έναντι φθηνού αντιτίμου.
Και τι να κάνουμε θα ρωτούσε κάποιος σύντροφος της Κυβέρνησης. Να πτωχεύσουμε την χώρα; Θα απαντούσα λοιπόν:
1. Να συνεργαστείτε με τις Ελβετικές αρχές και να εντοπίσετε όλους αυτούς που έχουν μεταφέρει τα χρήματα τους στην Ελβετία ώστε να εφαρμόσετε το «πόθεν έσχες».
2. Να διακόψετε μια για πάντα τις πελατειακές σχέσεις, που εσείς δημιουργήσατε στο δημόσιο, τον ευρύτερο δημόσιο αλλά και κάθε άλλο τομέα της κοινωνίας.
3. Να πάτε στις Βρυξέλλες και να υπενθυμίσετε στους εταίρους μας, ότι η Ευρώπη δημιουργήθηκε για να γίνει η Ευρώπη των λαών, ότι αν θέλουμε να επιτύχουμε μια πραγματική κοινωνική και οικονομική σύγκλιση, θα πρέπει η Ευρώπη να αποκτήσει ενιαία διακυβέρνηση και πολιτική. Να τους ενημερώσετε αν το ξεχνούν ότι η Ε.Ε. έχει το μεγαλύτερο Α.Ε.Π. παγκοσμίως και να τους κατευθύνετε στην δημιουργία των «Ηνωμένων Πολιτειών της Ευρώπης». Υπερτονίστε τους ότι το ελληνικό χρέος για να καταστεί βιώσιμο με ταυτόχρονη επιβίωση των πολιτών της χώρας, οφείλει να μειωθεί τουλάχιστον στο μισό.
4. Εγγυηθείτε τους όμως ταυτόχρονα ότι προτιθέμεθα να ανατρέψουμε την αισχρή δημοσιονομική κατάσταση της Ελλάδος, ότι δεν θα επιτρέψουμε να υπάρχουν μισθοί στο δημόσιο τομέα 5 και 10 φορές μεγαλύτεροι από τον ιδιωτικό, ότι είμαστε αποφασισμένοι να συρρικνώσουμε το σπάταλο αυτό κράτος και να μειώσουμε τις δαπάνες, ότι θα επιβάλλουμε αξιοκρατία και αξιολόγηση παραγωγικότητας παντού (μέσω αδιάβλητων και ανεξάρτητων επιτροπών). Εγγυηθείτε τους όμως επίσης ότι δεν θα πάρουμε και άλλα λεφτά από τα «τιμημένα γηρατειά», ότι δεν θα συνεχίσουμε να οδηγούμε στην ανεργία τους νέους, ότι δεν θα καταστήσουμε ποινικό αδίκημα την μικρομεσαία ιδιοκτησία, ότι δεν θα οδηγήσουμε τους μικρομεσαίους επιχειρηματίες σε πτώχευση και τους νέους επιστήμονες σε αναγκαστική μετανάστευση.
5. Αν πάτε στην Ευρώπη και αρνηθούν να σας ακούσουν ή δεν δεχθούν την πρόταση σας, τότε προτρέψτε και τους υπόλοιπους εταίρους μας, να διαλυθεί αυτή η κατ’ επίφαση κοινωνική και οικονομική ένωση, προτρέψτε τους εταίρους μας να γυρίσουμε όλοι στα εθνικά μας νομίσματα και κάντε εσείς το πρώτο βήμα αποχωρώντας. Μην μου πείτε ότι μετά δεν θα έχουμε πετρέλαιο τον χειμώνα γιατί το εισάγουμε, και το νόμισμα μας δεν θα έχει αξία στο εξωτερικό, γιατί θα σας απαντήσω, ότι μετά την εξίσωση της τιμής πετρελαίου κίνησης και θέρμανσης, ελάχιστοι Έλληνες θα έχουν την δυνατότητα να το αγοράσουν, ούτε ότι δεν θα έχουμε πια γερμανικά αυτοκίνητα γιατί θα σας απαντήσω ότι πια δεν μπορούμε να τα συντηρήσουμε και τα πουλάμε. Εν γένει θα σας απαντήσω ότι θα περάσουμε πολύ δύσκολες μέρες, αλλά θα οδηγηθούμε εξ ανάγκης στην εθνική αυτάρκεια (χαρακτηριστικό προηγμένων οικονομιών από αρχαιοτάτων χρόνων π.χ. Μινωικός Πολιτισμός) και εξ ανάγκης θα γίνουμε ανταγωνιστικοί ως χώρα. Άρα εξ ανάγκης θα αναπτυχθούμε.
Για όλα εκείνα που κάνατε στο παρελθόν οδηγώντας μια ολόκληρη νέα γενιά στην «χρεωκοπία», για την εγκληματική αδιαφορία που επιδείξατε 35 και πλέον έτη στην θωράκιση της εθνικής μας και οικονομικής μας κυριαρχίας, για όλα αυτά που δεν κάνετε στο παρόν, θέτω εαυτόν εκτός αυτού του σχηματισμού που λέγεται ΠΑ.ΣΟ.Κ μιας και κίνημα έπαψε να είναι προ πολλού. Δεν μπορείτε αγαπητοί σύντροφοι της κυβέρνησης να με πείσετε, ότι η γενιά που μας καταδίκασε να βιώνουμε αυτές τις τραγικές μέρες, έχει την θέληση, τα αποθέματα και την δυνατότητα να μας διασώσει. Αφού λοιπόν εσείς δεν αλλάζετε, η παραίτηση μου αποτελεί ελάχιστη πράξη ευθύνης απέναντι σε αυτή τη γενιά, στον εαυτό μου, αλλά και στα παιδιά που ελπίζω να κάνω. Τουλάχιστον ας υπερασπιστώ το δικαίωμα μου να μπορώ να τους απαντήσω ότι εγώ δεν συμμετείχα σε όλο αυτό…
Με συντροφικούς χαιρετισμούς
Ιωάννης Δ. Τσάφος
Πριν δύο χρόνια, με την είσοδο στο πρώτο μνημόνιο, τόσο εγώ όσο και άλλοι σύντροφοι σταθήκαμε στο πλευρό της κυβέρνησης, υπερτονίζοντας την αναγκαιότητα το καράβι που λέγεται Ελλάδα να φτάσει στο απάνεμο λιμάνι σωτηρίας, μαζί με το πλήρωμα του, τον Ελληνικό λαό. Τονίσαμε επίσης την λανθασμένη επιλογή πορείας και το ενδεχόμενο της εξαθλίωσης του πληρώματος μέσα από αυτήν. Ζητήσαμε έναν εναλλακτικό δρόμο, τον οποίο καταγράψαμε και παρουσιάσαμε. Αρνηθήκαμε ως νέοι άνθρωποι την φιλοσοφία των μονοδρόμων και την ιδεολογική και προτασιακή πτώχευση του χώρου του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Παρ’ όλα αυτά εκείνο το τότε ενδεχόμενο, αποτελεί πλέον μια ξεκάθαρη πραγματικότητα, την οποία μάλιστα βιώνει καθημερινά κάθε Ελληνίδα και Έλληνας σε αυτόν τον τόπο.
Μέσα λοιπόν σε αυτήν την πλήρη απαξίωση θεσμών, αξιών αλλά και βασικών κοινωνικών αρχών, η κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ μέχρι σήμερα απέτυχε να ανασυντάξει τις κοινωνικές δυνάμεις, απέτυχε να αποδώσει νόημα και ουσία στις θυσίες του Ελληνικού λαού, απέτυχε να ανατρέψει κατεστημένες δομές και αντιλήψεις τόσο στον δημόσιο όσο και σε κάθε άλλο τομέα της κοινωνίας και δεν απέδωσε ούτε στο ελάχιστο ευθύνες σε αυτούς που καταλήστεψαν την χώρα και χρέωσαν την νέα γενιά και πολλές περισσότερες που θα ακολουθήσουν. Δεν επέβαλε καμία ποινική ευθύνη, δεν οδήγησε κανένα στη φυλακή, μιας και όλοι αποδείχθηκαν αθώοι ελλείψει επαρκών ενοχοποιητικών στοιχείων.
Εκ των πραγμάτων οδηγούμαστε στην «κινεζοποίηση» του ελληνικού λαού, και για να δώσω την μετάφραση η Κίνα είναι μια από τις πλουσιότερες χώρες στον κόσμο σε επίπεδο Α.Ε.Π (3η θέση) ενώ ταυτόχρονα βρίσκεται στην 100ή θέση σε επίπεδο κατά κεφαλήν ΑΕΠ. Συμπερασματικά αποτελεί μια οικονομική υπερδύναμη ως χώρα, αλλά ταυτόχρονα και μια χώρα φτωχών πολιτών.
Εσχάτως έχουμε φτάσει στο σημείο να ακούμε εντός του «ναού της δημοκρατίας» ότι όλα αυτά τα αναποτελεσματικά μέτρα, επιβάλλεται να ληφθούν, δια στόματος μάλιστα του Υπουργού Οικονομικών. Βέβαια ισχυρίζεται, ότι επιβάλλονται προκειμένου να διατηρήσουμε ζωντανή την πεθαμένη χώρα μας και να διασφαλίσουμε την εθνική μας κυριαρχία, την οποία προ καιρού παραχωρήσαμε έναντι φθηνού αντιτίμου.
Και τι να κάνουμε θα ρωτούσε κάποιος σύντροφος της Κυβέρνησης. Να πτωχεύσουμε την χώρα; Θα απαντούσα λοιπόν:
1. Να συνεργαστείτε με τις Ελβετικές αρχές και να εντοπίσετε όλους αυτούς που έχουν μεταφέρει τα χρήματα τους στην Ελβετία ώστε να εφαρμόσετε το «πόθεν έσχες».
2. Να διακόψετε μια για πάντα τις πελατειακές σχέσεις, που εσείς δημιουργήσατε στο δημόσιο, τον ευρύτερο δημόσιο αλλά και κάθε άλλο τομέα της κοινωνίας.
3. Να πάτε στις Βρυξέλλες και να υπενθυμίσετε στους εταίρους μας, ότι η Ευρώπη δημιουργήθηκε για να γίνει η Ευρώπη των λαών, ότι αν θέλουμε να επιτύχουμε μια πραγματική κοινωνική και οικονομική σύγκλιση, θα πρέπει η Ευρώπη να αποκτήσει ενιαία διακυβέρνηση και πολιτική. Να τους ενημερώσετε αν το ξεχνούν ότι η Ε.Ε. έχει το μεγαλύτερο Α.Ε.Π. παγκοσμίως και να τους κατευθύνετε στην δημιουργία των «Ηνωμένων Πολιτειών της Ευρώπης». Υπερτονίστε τους ότι το ελληνικό χρέος για να καταστεί βιώσιμο με ταυτόχρονη επιβίωση των πολιτών της χώρας, οφείλει να μειωθεί τουλάχιστον στο μισό.
4. Εγγυηθείτε τους όμως ταυτόχρονα ότι προτιθέμεθα να ανατρέψουμε την αισχρή δημοσιονομική κατάσταση της Ελλάδος, ότι δεν θα επιτρέψουμε να υπάρχουν μισθοί στο δημόσιο τομέα 5 και 10 φορές μεγαλύτεροι από τον ιδιωτικό, ότι είμαστε αποφασισμένοι να συρρικνώσουμε το σπάταλο αυτό κράτος και να μειώσουμε τις δαπάνες, ότι θα επιβάλλουμε αξιοκρατία και αξιολόγηση παραγωγικότητας παντού (μέσω αδιάβλητων και ανεξάρτητων επιτροπών). Εγγυηθείτε τους όμως επίσης ότι δεν θα πάρουμε και άλλα λεφτά από τα «τιμημένα γηρατειά», ότι δεν θα συνεχίσουμε να οδηγούμε στην ανεργία τους νέους, ότι δεν θα καταστήσουμε ποινικό αδίκημα την μικρομεσαία ιδιοκτησία, ότι δεν θα οδηγήσουμε τους μικρομεσαίους επιχειρηματίες σε πτώχευση και τους νέους επιστήμονες σε αναγκαστική μετανάστευση.
5. Αν πάτε στην Ευρώπη και αρνηθούν να σας ακούσουν ή δεν δεχθούν την πρόταση σας, τότε προτρέψτε και τους υπόλοιπους εταίρους μας, να διαλυθεί αυτή η κατ’ επίφαση κοινωνική και οικονομική ένωση, προτρέψτε τους εταίρους μας να γυρίσουμε όλοι στα εθνικά μας νομίσματα και κάντε εσείς το πρώτο βήμα αποχωρώντας. Μην μου πείτε ότι μετά δεν θα έχουμε πετρέλαιο τον χειμώνα γιατί το εισάγουμε, και το νόμισμα μας δεν θα έχει αξία στο εξωτερικό, γιατί θα σας απαντήσω, ότι μετά την εξίσωση της τιμής πετρελαίου κίνησης και θέρμανσης, ελάχιστοι Έλληνες θα έχουν την δυνατότητα να το αγοράσουν, ούτε ότι δεν θα έχουμε πια γερμανικά αυτοκίνητα γιατί θα σας απαντήσω ότι πια δεν μπορούμε να τα συντηρήσουμε και τα πουλάμε. Εν γένει θα σας απαντήσω ότι θα περάσουμε πολύ δύσκολες μέρες, αλλά θα οδηγηθούμε εξ ανάγκης στην εθνική αυτάρκεια (χαρακτηριστικό προηγμένων οικονομιών από αρχαιοτάτων χρόνων π.χ. Μινωικός Πολιτισμός) και εξ ανάγκης θα γίνουμε ανταγωνιστικοί ως χώρα. Άρα εξ ανάγκης θα αναπτυχθούμε.
Για όλα εκείνα που κάνατε στο παρελθόν οδηγώντας μια ολόκληρη νέα γενιά στην «χρεωκοπία», για την εγκληματική αδιαφορία που επιδείξατε 35 και πλέον έτη στην θωράκιση της εθνικής μας και οικονομικής μας κυριαρχίας, για όλα αυτά που δεν κάνετε στο παρόν, θέτω εαυτόν εκτός αυτού του σχηματισμού που λέγεται ΠΑ.ΣΟ.Κ μιας και κίνημα έπαψε να είναι προ πολλού. Δεν μπορείτε αγαπητοί σύντροφοι της κυβέρνησης να με πείσετε, ότι η γενιά που μας καταδίκασε να βιώνουμε αυτές τις τραγικές μέρες, έχει την θέληση, τα αποθέματα και την δυνατότητα να μας διασώσει. Αφού λοιπόν εσείς δεν αλλάζετε, η παραίτηση μου αποτελεί ελάχιστη πράξη ευθύνης απέναντι σε αυτή τη γενιά, στον εαυτό μου, αλλά και στα παιδιά που ελπίζω να κάνω. Τουλάχιστον ας υπερασπιστώ το δικαίωμα μου να μπορώ να τους απαντήσω ότι εγώ δεν συμμετείχα σε όλο αυτό…
Με συντροφικούς χαιρετισμούς
Ιωάννης Δ. Τσάφος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου