Ο Στρατηγικός σχεδιασμός στα πλαίσια του επιχειρησιακού προγράμματος της ΠΙΝ υποτάσσεται αντικειμενικά στην φιλοσοφία και την συνολικότερο προσανατολισμό του «ΕΣΠΑ». Αυτός ο στρατηγικός σχεδιασμός δεν αποτελεί εργαλείο ανάπτυξης της χώρας όπως τα διαφημίζει η κυβέρνηση - αλλά εργαλείο ταξικής υποταγής.
Αποτελεί ένα σχεδιασμό που ανταποκρίνεται κυρίως στον πρωταρχικό στόχο της ΕΕ στα πλαίσια της «στρατηγικής της Λισσαβόνας» να επιτύχει τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις και την ολοκλήρωση της ενιαίας εσωτερικής αγοράς την απελευθέρωση των αγορών και τις ιδιωτικοποιήσεις, να εντείνει την επίθεση στο σύνολο των δικαιωμάτων των εργαζομένων.
Στόχο επίσης έχει να διαμορφωθούν παραπέρα και μάλιστα σε συνθήκες κρίσης, οι προϋποθέσεις, ώστε η οικονομική ολιγαρχία να εξασφαλίσει νέα υπερκέρδη μέσα από τις επενδύσεις λιμναζόντων κεφαλαίων και μάλιστα σε καθεστώς χαμηλού εργασιακού κόστους που εξασφαλίζει η πλήρης διάλυση των σχέσεων εργασίας των εργαζομένων που εντάσσονται πλέον στα πλαίσια των «νέων προκλήσεων» στην στρατηγική «Ευρώπη 2020». Οι επενδύσεις πρέπει να είναι «συμφέρουσες», «αποδοτικές», «ανταγωνιστικές» και, πάντως, κερδοφόρες, κάτι που σημαίνει ότι η επιλογή τους δε γίνεται με κριτήριο τις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας, αλλά με βάση τον καταμερισμό που γίνεται στα πλαίσια των ανταγωνιστικών σχέσεων, όπως διαμορφώνονται στην ΕΕ, αλλά και της ΕΕ με τα άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα. Πχ. η κατασκευή δικτύων μεταφοράς-οδικούς άξονες, έχει καθοριστεί με την πράσινη βίβλο για την «εδαφική συνοχή» που θέτει τους άμεσους τομείς στην πρόσβαση των μονοπωλίων στις υπηρεσίες υγείας παιδείας ενέργειας, μεταφοράς εμπορευμάτων κ.α Και εκεί ακόμη που ικανοποιούνται κάποιες λαϊκές ανάγκες, αξιοποιούνται για να τις εμπορευματοποιηθούν.
Αποτελεί ένα σχεδιασμό που ανταποκρίνεται κυρίως στον πρωταρχικό στόχο της ΕΕ στα πλαίσια της «στρατηγικής της Λισσαβόνας» να επιτύχει τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις και την ολοκλήρωση της ενιαίας εσωτερικής αγοράς την απελευθέρωση των αγορών και τις ιδιωτικοποιήσεις, να εντείνει την επίθεση στο σύνολο των δικαιωμάτων των εργαζομένων.
Στόχο επίσης έχει να διαμορφωθούν παραπέρα και μάλιστα σε συνθήκες κρίσης, οι προϋποθέσεις, ώστε η οικονομική ολιγαρχία να εξασφαλίσει νέα υπερκέρδη μέσα από τις επενδύσεις λιμναζόντων κεφαλαίων και μάλιστα σε καθεστώς χαμηλού εργασιακού κόστους που εξασφαλίζει η πλήρης διάλυση των σχέσεων εργασίας των εργαζομένων που εντάσσονται πλέον στα πλαίσια των «νέων προκλήσεων» στην στρατηγική «Ευρώπη 2020». Οι επενδύσεις πρέπει να είναι «συμφέρουσες», «αποδοτικές», «ανταγωνιστικές» και, πάντως, κερδοφόρες, κάτι που σημαίνει ότι η επιλογή τους δε γίνεται με κριτήριο τις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας, αλλά με βάση τον καταμερισμό που γίνεται στα πλαίσια των ανταγωνιστικών σχέσεων, όπως διαμορφώνονται στην ΕΕ, αλλά και της ΕΕ με τα άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα. Πχ. η κατασκευή δικτύων μεταφοράς-οδικούς άξονες, έχει καθοριστεί με την πράσινη βίβλο για την «εδαφική συνοχή» που θέτει τους άμεσους τομείς στην πρόσβαση των μονοπωλίων στις υπηρεσίες υγείας παιδείας ενέργειας, μεταφοράς εμπορευμάτων κ.α Και εκεί ακόμη που ικανοποιούνται κάποιες λαϊκές ανάγκες, αξιοποιούνται για να τις εμπορευματοποιηθούν.
Συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, συμβάσεις παραχώρησης των μεγάλων έργων, πανάκριβα διόδια, ιδιωτικοί δρόμοι, ιδιωτικά λιμάνια, ιδιωτικά αεροδρόμια, ιδιωτικά νοσοκομεία και σχολεία, επενδύσεις στις ΑΠΕ και πράσινη ανάπτυξη κ.α.
Με βάση τα παραπάνω σήμερα το ΠΣ καλείται να συμβάλει στην «απελευθέρωση των αναπτυξιακών δυνατοτήτων» της ΠΙΝ. Δηλαδή, να εξειδικεύσει τι ακριβώς μπορεί να εκμεταλλευτούν οι επιχειρήσεις, οι ξένοι και ντόπιοι κεφαλαιοκράτες στην ΠΙΝ.
Ο λαός και η χώρα έχουν εντελώς διαφορετικές ανάγκες. Εκείνο που απαιτείται είναι να εξασφαλιστούν οι όροι για μια αυτοδύναμη ανάπτυξη, με ολόπλευρη αξιοποίηση των παραγωγικών δυνατοτήτων που βάσει σχεδιασμού θα ενεργοποιηθούν με αποκλειστικό γνώμονα την ικανοποίηση των αναγκών του λαού. Το πρόβλημα της περιφερειακής ανάπτυξης συνδέεται και καθορίζεται από το συνολικό ταξικό προσανατολισμό της ανάπτυξης κάθε χώρας. Στο πλαίσιο των καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής καμιά προσπάθεια κρατικής διαχείρισης και προγραμματισμού δεν μπορεί να αντιμετωπίσει με επιτυχία την αναρχία της κοινωνικής παραγωγής και τις δυσαναλογίες στην ανάπτυξη των περιοχών και κλάδων της οικονομίας άρα και της ΠΙΝ.
Η Εργατική τάξη, οι μικρομεσαίοι αγρότες, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι άνεργοι, οι νέοι, δεν πρέπει να προσδοκούν βελτίωση της θέσης τους από τους στόχους και τις επιδιώξεις του ΕΣΠΑ. Οι λαϊκές ανάγκες δεν μπορεί να έχουν καμία τύχη όσο λειτουργούν οι νόμοι του καπιταλιστικού κέρδους που υπηρετεί και το ΕΣΠΑ.
Ωστόσο είναι επιβεβλημένη ανάγκη το όποιο διεκδικητικό πλαίσιο, που μπορεί να συνταχθεί σε επίπεδο ΠΙΝ να αγκαλιάζει το σύνολο των βασικών προβλημάτων που αντιμετωπίζουν, σήμερα, οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα όπως π.χ οι κοινωνικές υποδομές για παιδεία, υγεία, πρόνοια, πολιτισμός αθλητισμός , αντισεισμική θωράκιση περιβαλλοντική προστασία κ.α
Ο τεράστιος κοινωνικός πλούτος που παράγεται σήμερα γεννά τη δυνατότητα και την κοινωνική αναγκαιότητα για σχεδιασμό της οικονομίας με γνώμονα τη λαϊκή ευημερία και όχι το καπιταλιστικό κέρδος. Για να ανοίξει ο δρόμος μιας διαφορετικής ανάπτυξης, όμως, απαιτούνται ρήξεις με τις επιλογές της ΕΕ, των πολιτικών των κομμάτων της αστικής τάξης και των προγραμμάτων της Τοπικής Διοίκησης.
Η Λαϊκή Συσπείρωση
Ψήφισμα για ΑΚΤΟΠΛΟΪΑ - ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ
H Άλωση και των εσωτερικών θαλάσσιων συγκοινωνιών από την ανεξέλεγκτη δράση των πολυεθνικών και του εφοπλιστικού κεφαλαίου με την στήριξη των Ευρωπαϊκών Συνθηκών και Κανονισμών της ΕΕ που υλοποιούν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑ.Ο.Σ., έχει επιφέρει τραγικά αποτελέσματα σε βάρος των λαϊκών νοικοκυριών αλλά και κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας.
Πανάκριβα εισιτήρια, πλοία ανασφαλή για την ανθρώπινη ζωή, περικοπές δρομολογίων και προσεγγίσεων, νομιμοποίηση της «μαύρης» ανασφάλιστης εργασίας, μείωση οργανικών θέσεων στα πλοία, χαμηλοί βασικοί μισθοί και κατώτερες συντάξεις, χρεοκοπία του ΝΑΤ και του Κεφαλαίου Επικουρικής Ασφάλισης Ναυτεργατών (ΚΕΑΝ) κ.α, είναι μερικά από αυτά τα αποτελέσματα.. Από την άλλη οι εφοπλιστές έχουν εισπράξει πακτωλό κρατικών επιδοτήσεων -πάνω από 120.000.000 ευρώ μόνο για το 2011- με πρόσχημα τις «άγονες γραμμές», έχουν προκλητικά χαμηλή φορολογία, τους έχει παραχωρηθεί παροπλισμός του 60% των ακτοπλοϊκών πλοίων βάζοντας για πάνω από 6 μήνες σε απομόνωση τους εργαζόμενους κατοίκους των νησιών, έχουν εξασφαλίσει προκλητική ανοχή σε βεβαιωμένες οφειλές κ.α. Πολύ πρόσφατα με το νόμο 3978/16-06- 2011, κατ' απαίτηση τους, καταργήθηκε ο κλάδος ασφάλισης επιβατών και οχημάτων που μετακινούνται με καταβολή ναύλου καθώς και το Κεφάλαιο Ασφάλισης Επιβατών και Οχημάτων (ΚΑΕΟ), χωρίς μείωση της τιμής των εισιτηρίων και των ναύλων των εμπορευμάτων, την οποία συνεχίζουν να καρπώνονται.
Η πλήρης απελευθέρωση των ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών με την εφαρμογή του αντιλαϊκού κανονισμού 3577/1992 της ΕΕ και την κατάργηση του «ΚΑΜΠΟΤΑΖ» με το νόμο 2932/2001 από το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ από 1/1/2003 έδωσε ώθηση στη συγκεντροποίηση του εφοπλιστικού κεφαλαίου και στη δημιουργία μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων στις ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες διαμορφώνοντας ένα εφοπλιστικό «παράδεισο» και μια κόλαση για το λαό. Οι διαχειριστικές προτάσεις των δυνάμεων του ευρωπαϊκού τόξου (ΣΥΡΙΖΑ-Καλούδη-Φόρτε) για χαρακτηρισμό γραμμών ως άγονες καθώς και για εφαρμογή του μεταφορικού ισοδύναμου, αθωώνουν την αντιλαϊκή πολιτική της ΕΕ, αφήνουν άθικτη την εφοπλιστική ασυδοσία και τροφοδοτούν επιπλέον με ζεστό χρήμα το εφοπλιστικό κεφάλαιο χωρίς να λύνουν ουσιαστικά κανένα πρόβλημα ουσιαστικά και μόνιμα.
Η Λαϊκή Συσπείρωση απαιτεί και καλεί το λαό να διεκδικήσει με τον αγώνα του άμεσες λύσεις που να ανταποκρίνονται αποκλειστικά στα δικά του συμφέροντα.
• Σύγχρονες, ασφαλείς, φτηνές ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες με άμεση μείωση των εισιτηρίων κατά 50% και κατάργηση του ΦΠΑ.
• Τακτική, καθημερινή σύνδεση των νησιών της ΠΙΝ, με την ηπειρωτική Ελλάδα και δια-νησιωτική σύνδεση όλη τη διάρκεια του χρόνου.
• Πλήρη - σταθερή εργασία, ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς και στις συντάξεις, μείωση του εργάσιμου χρόνου για τους ναυτεργάτες.
• Μέτρα προστασίας της ασφάλειας της ανθρώπινης ζωής στη θάλασσα.
Θεωρεί επίσης ότι οι ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες μπορούν να αναπτυχθούν προς όφελος του λαού και να ικανοποιήσουν τις ανάγκες του μόνο στα πλαίσια της εξουσίας που θα εκφράζει τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων. Στα πλαίσια μιας λαϊκής οικονομίας, η δημιουργία δημόσιου φορέα ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών, μπορεί να εξασφαλίσει καθημερινά δρομολόγια με ασφαλή και σύγχρονα πλοία και υποδομές επαρκή εξυπηρέτηση των νησιών με φτηνό εισιτήριο.
Η ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου