Ε. Λειβαδά (ΤΟ ΒΗΜΑ): My name is Papandreou. George Papandreou…

Ομολογώ κ. Πρόεδρε πως σας ψήφισα -ως Πρόεδρο- επειδή βρέθηκα στο δίλημμα «το μη χείρον βέλτιστον». Θα μου πείτε: «Δεν ήξερες. Δεν ρώταγες»; Ανήκω στα είδη που κι αν ρωτούν δεν αρκούνται στην απάντηση. Άλλωστε η αλήθεια στην πολιτική, αν βρίσκεται, δεν βρίσκεται εύκολα. Ανήκω στα είδη που ερευνούν πηγές αναζητώντας έγγραφα, διασταυρώνουν και βασίζονται στο «ιδίοις όμμασι». Παρακαλώ να σημειώσετε ότι είμαι συνειδητό μέλος στον πολιτικό χώρο όπου προεδρεύετε κι αυτό από χρόνια πολλά κι αδιαλείπτως. Σας τονίζω αυτό το τελευταίο για να μη βιαστείτε να με τοποθετήσετε εκεί που ανήκουν οι «κηπουροί» σας. Δεν ανήκω στους πολιτικούς χώρους τους. Ούτε ήμουν ποτέ μέλος. Ούτε απλώς fan. Έβλεπα από χρόνια πώς «κάτι» δεν πάει καλά μαζί σας. Όταν ήσασταν υφυπουργός Πολιτισμού με υπουργό τη μεγάλη Ελληνίδα Μελίνα, θυμάμαι τον … μοναδικά πλούσιο χειρισμό της Ελληνικής γλώσσας που κάνατε κι αφήνατε όλο το πανελλήνιο έκπληκτο! Τώρα το γιατί γίνατε αργότερα υπουργός Παιδείας και μάλιστα –τότε- Εθνικής, δεν μπόρεσα ποτέ να το εξηγήσω. Θα σας υπενθυμίσω δυο παρελθούσες στάσεις σας που ως, τη παιδεία και τω αίμα, Ελληνίδα με ενόχλησαν. Θυμάμαι πως, πριν καλά καλά μελετηθούν οι υπεραριθμότατες (επιτρέψτε μου το πλάθειν λέξεις) σελίδες του Σχεδίου Ανάν κι ενώ προσπαθούσαν ευφυείς επιστήμονες να τις μελετήσουν, σπεύσατε «μπριτού το χάραμα», καταχειροκροτούμενος κι επευφημούμενος από τους … φίλους σας να εκστομίσατε με ζέση το «ΝΑΙ», αντίθετα μάλιστα σε ολόκληρο σχεδόν τον λαό της Κύπρου που είχε εθνικά οχυρωθεί πίσω από το «ΟΧΙ» του Τάσσου.

Την άλλη σας παράσταση τη δώσατε μέσα στο ελληνικό κοινοβούλιο. Αν και δεν συμπάθησα ποτέ μου τον overly glamorous Αρχιεπίσκοπο Ελλάδος μακαρεστό Χριστόδουλο, όταν εισήλθε στην κεντρική αίθουσα της Βουλής κρατώντας το άγιο δισκοπότηρο, η στάση σας ήταν απαράδεκτη, για να μην πω προσβλητική. Κι αυτό όχι στο πρόσωπό του, αλλά στο σύμβολο που κρατούσε στα χέρια του. Σας υπενθυμίζω ότι δώσατε εντολή στους υποτελείς σας, βουλευτές –ας σημειωθεί ότι ΟΛΟΙ, άβουλα, σας υπάκουσαν- να μην σηκωθεί κανείς από τα έδρανα άμα τη εισόδω του Αρχιεπισκόπου, όπερ και εγένετο. Θυμάμαι ακόμα την τηλεοπτική κάμερα να είναι «κολλημένη» στο πρόσωπό σας καταγράφοντας την «εντολή σας».

Πάμε τώρα στις νεώτερές σας δράσεις με την ιδιότητά σας ως, εμφορούμενος από τις ιδέες της λέσχης Bildelberg και του ΔΝΤ, Πολίτης-Απόστολος της σκοτεινής Παγκόσμιας Νέας Τάξης. Ποιοι ήταν από την αρχή οι πραγματικοί σας σύμβουλοι; Ποιο διευθυντήριο εξουσίαζε τον εξουσιαστή της Ελλάδας; (Σας υπενθυμίζω τον …μεγαλοφυή αυτοχαρακτηρισμό σας «αντιεξουσιαστής στην εξουσία»)! Υποκρισίες και ψέματα το ένα μετά το άλλο οδήγησαν τον λαό μας σε εφιαλτικές μέρες και στην απόλυτη φτώχεια.

Τι ανταλλάγματα πήρατε και «κλείσατε την πόρτα» στη Ρωσία και στην Κίνα και ανοίξατε την πόρτα στο Μνημόνιο, στην τρόϊκα και στην απώλεια της εθνικής κυριαρχίας; Η φάκα της Μέρκελ -το δημοψήφισμα- που πιαστήκατε, η ταπείνωση του Έθνους μας και το Δ΄ Ράϊχ σε ολόκληρη την Ευρώπη είναι έργα δικά σας. ΠΟΤΕ δεν αγαπήσατε την πατρίδα μας.

ΠΟΤΕ δεν τιμήσατε την πατρίδα μας γιατί ποτέ δεν γνωρίσατε πραγματικά τι ΔΕΟΣ νοιώθουμε όλοι εμείς οι Έλληνες για την Ελλάδα. Γιατί απλώς ξέρουμε τη γλώσσα και την ιστορία της και μέσα στις φλέβες μας κυλά ο Όμηρος, ο Πλάτωνας κι ο Αριστοτέλης. Κι οι Θερμοπύλες. Ο Ελύτης κι ο Καζαντζάκης. Και πορευόμαστε ΠΑΝΤΑ στο ΦΩΣ του Παρθενώνα!

Δεν θα σας συγχωρήσω ποτέ ότι απαξιώσατε τη χώρα τη δική μας. -Όχι τη δική σας-. Σας απογοήτευσα; Κι εσείς το ίδιο. Λυπάμαι. Δεν μπορείτε όμως να με μεταλλάξετε. Πώς μπορώ να νοιώθω περήφανη για σας; Ψάχνοντας τρύπα να κρυφτώ, σας εύχομαι καληνύχτα. Και για να με καταλάβετε καλύτερα: Goodnight to you Mr. President Mr.Papandreou, George Papandreou

H υπογράφουσα
Ευρυδίκη Λειβαδά
Αυτόχθων Ελληνίς

Υ.Γ. Γιατί «κάτι» μου λέει πως όλοι εμείς που σας αποθεώσαμε ως Πρόεδρο θα χειροκροτήσουμε τη νυχτερινή φυγή σας;

Ειλημμένο από ΤΟ ΒΗΜΑ