ΣΠΥΡΟΣ ΜΟΣΧΟΠΟΥΛΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ: «ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΗΣΗ ΤΗΣ ΦΟΡΟΔΙΑΦΥΓΗΣ, ΣΤΕΛΕΧΩΣΗ ΤΩΝ ΕΛΕΓΚΤΙΚΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ».

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Επί δεκαοχτώ μήνες η παρούσα Βουλή βρίσκεται σε καθημερινή ετοιμότητα.
Επί δεκαοχτώ μήνες η Ελληνική Κυβέρνηση, το σύνολο της χώρας δίνει μάχη για τη σωτηρία της πατρίδας μας.

Η κάθε μέρα που πέρναγε και περνάει είναι μια ξεχωριστή σκληρή μάχη. Ζήσαμε το σφίξιμο μιας πρωτοφανούς κρίσης, φθάσαμε στο χείλος του γκρεμού, είδαμε τη χρεωκοπία να μας χτυπάει την πόρτα.

Οι ανελέητες και αλλόκοτες διεθνείς οικονομικές δυνάμεις έπαιξαν και παίζουν, εις βάρος μας πολλά παιχνίδια. Οίκοι αξιολόγησης, επενδυτικά funds, λογής-λογής κερδοσκόποι, καλλιέργησαν αλλά και ποντάρισαν στην κατάρρευσή μας.

Πολλοί περίμεναν με σιγουριά να αντικρίσουν τυμπανιαίο το ξεβρασμένο πτώμα της Ελληνικής οικονομίας, αλλά και της χώρας μας, κατ’ επέκταση.

Τερατώδη παιχνίδια σκηνοθετήθηκαν από ύποπτα κέντρα που προέβλεπαν προφητικά και ξετσίπωτα την επιστροφή στη δραχμή. Μπροστά σ’ αυτές τις δυνάμεις πολλές φορές η χώρα φάνηκε σαν ανοχύρωτη. Στιγμές νιώσαμε τα γόνατά μας να λυγίζουν από το ασήκωτο βάρος των ευθυνών αλλά και των δυσκολιών.

Το χειρότερο απ’ όλα όμως ήταν πως η κυβέρνηση αναγκάστηκε μπροστά στο φάσμα της επερχόμενης καταστροφής να πάρει επώδυνα και μερικές φορές άδικα μέτρα.

Εμείς οι Βουλευτές της Συμπολίτευσης αναγκασθήκαμε να στηρίζουμε πολιτικές αντιδημοφιλείς, που έπλητταν ευθέως τα εισοδήματα των λαϊκών τάξεων.

Βρεθήκαμε μπροστά στα έκπληκτα μάτια απλών ανθρώπων που έβλεπαν και δεν πίστευαν αυτό που συνέβαινε. Οδηγός στην πολιτική μας συμπεριφορά ήταν η πίστη πως ανεξάρτητα από το πολλαπλό κόστος, το οικονομικό, το κοινωνικό, το πολιτικό, το εθνικό αδιέξοδο στο οποίο είχαμε περιέλθει, μπορούσε να αρθεί. Περάσαμε από τις συμπληγάδες της αμφισβήτησης, της στείρας αντιπολίτευσης, της υπονόμευσης.

Το πολύ χειρότερο προαναγγελλόταν. Και τι έλεγε; Παρά τα σκληρά μέτρα η χρεωκοπία είναι μπροστά. Όμως η Παρασκευή 11 Μαρτίου 2011 θεωρώ πως είναι μια ιστορική μέρα που άλλαξε τα δεδομένα.

Τα αποτελέσματα αυτής της συνόδου κατέδειξαν τα εξής σημαντικά:

1. Αναγνώριση των θυσιών του λαού μας και των προσπαθειών αλλά και των αποτελεσμάτων της Κυβέρνησης.

2. Η Ευρωπαϊκή Ένωση έστω και μέσα από δισταγμούς στάθηκε αλληλέγγυα στον αγώνα μας που είναι βέβαια και δικός της αγώνας.

3. Οι επιτυχίες της συνόδου μπορούν να αποτελέσουν το έναυσμα για ακόμη πιο συνεκτική Ευρωπαϊκή Ένωση στους κόλπους της οποίας θα αισθάνεται το κάθε κράτος πιο σίγουρο, ενώ η ίδια η Ένωση θα είναι μια πιο δυνατή και ανταγωνιστική δύναμη στη παγκόσμια σκακιέρα.

4. Η χώρα μας πήρε βαθιά ανάσα και στην ουσία πέτυχε το πιο σημαντικό. Την πρόσβαση στην πρωτογενή αγορά του χρήματος. Έτσι μπορεί να πει κανείς πως η απειλή της χρεοκοπίας σταμάτησε να υπάρχει σχεδόν οριστικά.

Δεν είμαστε αφελείς όμως να πιστεύουμε πως η επιτυχία της συνόδου, που αποτελεί και προσωπική επιτυχία του Πρωθυπουργού, εξασφάλισε το μέλλον. Απλώς δίνει την ευκαιρία να αγωνιστούμε από καλύτερη θέση για το αύριο της πατρίδας μας και αυτό πρέπει να αξιοποιήσουμε χωρίς δισταγμούς, αγκυλώσεις και αδικαιολόγητη χρονοτριβή.

Το κοινό μυστικό, αυτό που σε κάθε γωνιά της Ελλάδας ακούγεται από τον κάθε πολίτη, είναι πως ο λαός βρίσκεται στα όριά του. Και αυτό που μεγαλώνει τη δυσαρέσκεια είναι η άνιση κατανομή των βαρών του. Το φορολογικό σύστημα είναι ο αγιάτρευτος ασθενής. Ποτέ δεν απόκτησε ορθολογική βάση παρ ’όλες τις προσπάθειες που έγιναν. Ποτέ δεν ήταν αποτελεσματικό και δίκαιο, όχι στις προθέσεις αλλά στο αποτέλεσμα. Ο μισθωτός, ο επαγγελματίας, ο βιοπαλαιστής φορτώνεται ως το πρόχειρο και ευπειθές υποζύγιο τα κόστη και τα βάρη ενώ την ίδια ώρα οι επιτήδειοι, αυτοί που έχουν τις άκρες παντού και πάντα, είναι οι άφαντοι των εφοριακών υπηρεσιών.

Η φοροδιαφυγή δεν είναι απλώς εθνικό σπορ. Είναι ο δυναμίτης στη λειτουργία του κράτους αλλά και της κοινωνικής συνοχής. Κράτος που δεν κατανέμει και εισπράττει δικαίως τους φόρους του είναι αδύναμο, ανυπόληπτο, άρρωστο. Κοινωνία που δεν νιώθει τη δίκαιη κατανομή των υποχρεώσεων ανάμεσα στα μέλη της είναι κοινωνία υπό έκρηξη, κοινωνία την οποία δεν μπορεί να στηριχθεί η συνοχή και η αλληλεγγύη.

Το παρόν νομοσχέδιο είναι στην ορθή κατεύθυνση για την άρση αυτών των αδικιών και στρεβλώσεων. Αυτά που εισάγει για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, το επιχειρησιακό πρόγραμμα, ο εισαγγελέας οικονομικού εγκλήματος, οι διάφορες ποινές σε σχέση με τη φοροδιαφυγή, η αναδιάρθρωση των φορολογικών και ελεγκτικών μηχανισμών, η υπηρεσία εσωτερικών υποθέσεων, οι νέες διατάξεις για το ΣΔΟΕ, η διεθνής συνεργασία για τα οικονομικά εγκλήματα, η άρση του φορολογικού απορρήτου, η ίδρυση Σώματος Φορολογικών Διαιτητών, η διευκόλυνση της επιχειρηματικότητας, είναι ορθά. Τα στηρίζω και τα ενισχύω.

Όμως το πρόβλημα δεν είναι τα μέτρα και οι διατάξεις. Το μέγιστο πρόβλημα είναι η λειτουργία και η αποτελεσματικότητά τους.


Κύριε Υπουργέ,

Εδώ θα κριθείτε. Εδώ θα κριθούμε ως κυβέρνηση και ως κοινωνία. Οι διεθνείς προσπάθειες της Κυβέρνησης, οι προσπάθειες όλων θα πέσουν στο κενό, αν η αίσθηση της δικαιοσύνης δεν εμπεδωθεί στο λαό. Αν η άρρωστη συνήθεια της αναποτελεσματικότητας, της συναλλαγής, της διαφθοράς δεν καταπολεμηθεί οι σύνοδοι κορυφής δεν θα σώσουν κανέναν.

Αν μετά από τόσες θυσίες ο απλός πολίτης είναι θεατής της δικής του τσεκουράτης φορολόγησης ενώ την ίδια στιγμή το γνωστό λαμόγιο της πιάτσας ατσαλάκωτο επιδίδεται στην τέχνη του φοροδιαφεύγειν το παιχνίδι το χάσαμε. Και δεν εννοώ το πολιτικό. Αυτό είναι το λιγότερο. Χάσαμε το μεγάλο παιχνίδι μιας συνεκτικής και αλληλέγγυας κοινωνίας.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κύριε Υπουργέ, σήμερα ο έντιμος πολίτης περιμένει την απονομή δικαιοσύνης και αυτή πρέπει να του απονείμουμε.

Σας ευχαριστώ