Μερικές σκέψεις για το 2012 και μια μικρή ευχή! Οφείλω να ομολογήσω πως είμαι φύση αισιόδοξη. Ανέκαθεν έβλεπα και βλέπω τα πράγματα με θετική σκέψη και αυτό δεν με έχει εγκαταλείψει ακόμα και στις πιο δύσκολες στιγμές της ζωής μου , ακόμα και στις μεγαλύτερες μάχες μου και ενώ όλα έδειχναν να λειτουργούν εις βάρος μου με το αποτέλεσμα προδιαγεγραμμένο. Ποτέ δεν εγκατέλειψα την θέση μου και μέχρι τέλους έδωσα τον Αγώνα μου.
Με αυτή την διάθεση, του ανθρώπου που αναζητεί πάντα λύσεις στα προβλήματα δίχως να μεμψιμοιρεί, θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας κάποιες σκέψεις και επιθυμίες μου για την νέα χρονιά. Αντιλαμβάνομαι πως αυτό δεν είναι διόλου εύκολο σε μια εποχή που όλα είναι μαύρα για τον κόσμο.Που το επίπεδο ζωής έχει υποβαθμιστεί αισθητά και τα νοικοκυριά στενάζουν από την φορολογική αφαίμαξη δεν είναι καθόλου σύνηθες να μιλάει κάποιος θετικά για το μέλλον, κόντρα στο ρεύμα και στις Κασσάνδρες. Ιδιαίτερα , όταν οι πολτικοί του αντίπαλοι σε τοπικό επίπεδο, τρίβουν τα χέρια τους για τις δυσκολίες που περνάει ο κόσμος και επενδύουν "χρηματιστηριακά" στην εξαθλίωση των δημοτών μας ώστε αφενός μεν να κρύψουν την πολιτική τους γύμνια και αφετέρου μέσα από το μοιρολόι τους να διατηρηθούν στην εξουσία ως εκφραστές της λαικής δυσσαρέσκειας και απογοήτευσης.΄΄Αντι να αναζητούν τρόπους για να φέρουν ανάπτυξη στον τόπο τους καταγγέλουν τους πάντες και τα πάντα δίχως όμως οι ίδιοι να έχουν την εναλλακτική πολιτική που δήθεν επιζητούν.
Ανεξαρτήτως τι κάνουν όμως οι σύγχρονοι σοφιστές και δημαγωγοί του τόπου μας, πιστεύω ότι όσοι ασχολούνται με τα κοινά και κυρίως οι πνευματικοί άνθρωποι οφείλουν να λένε αλήθειες στον κόσμο και να αναζητούν την χαραμάδα φωτός στην κοινωνική απαισιοδοξία και στην κατάθλιψη. Οι ταγοί της κοινωνίας δεν πρέπει να την σπρώχνουν στον γκρεμό αλλά να της δίνουν το χέρι και να την τραβάνε πρός τα πίσω.
Όταν ο Δράμαλης περνούσε τον Ισθμό οι έλληνες έντρομοι έτρεχαν να κρυφτούν στα βουνά μαζί με την πλειοψηφία των κοτζαμπάσηδων τους. Τότε ένας Ηγέτης φώναξε " που πάτε ορέ Έλληνες" και έμεινε μόνος του να πολεμήσει και να σώσει την πατρίδα. Ήταν ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, ο ταγός που έδειξε θάρρος και αισιοδοξία εκεί που οι άλλοι εγκατέλειψαν .
Αρχικά λοιπόν για το 2012 να ευχηθώ να βλέπουμε λιγότερο ειδήσεις και να μπορέσουμε να ξεπεράσουμε την πολιτική σοκ και δέους που μας διαπέρασε ως σίδερο καυτό. Να σκεφτούμε ψύχραιμα γιατί συμβαίνουν όλα αυτά γύρω μας και ποιός θέλει να οδηγήσει την χώρα στην εξαθλιώση και με ποιό αντίτιμο. Την ώρα που οι κύπριοι εκμεταλλεύονται τον ορυκτό τους πλούτο εμείς θα τον δώσουμε επί πινακίου φακής. Εκεί θα καταλήξει το παιχνίδι που στήθηκε από την Ολυμπιάδα και μετά ( αποφράδα η μέρα ανάληψης των Ολυμπιακών Αγώνων για την χώρα μας) . Η υπερχρέωση μας είχε και έχει έναν στόχο. Τα πετρέλαια και τον ορυκτό μας πλούτο και δυστυχώς κανένας δεν μιλάει γι αυτά στην Βουλή των 300 ( να αλλάξει το νούμερο σε 301 ή 299 γιατί προσβαλλει τους Σπαρτιάτες).
Το 2012, να βρεθεί ο Ηγέτης που κόντρα στο ρεύμα αντί να μιλήσει για νεά μέτρα και μια οικονομική πολιτική που απαιτουν οι ξένοι να φωνάξει που πάτε ορέ Ελληνες και να συγκρατήσει τον λαό. Να βγει και να πει τι θέλουν πραγματικά οι ξένοι και οι πολυεθνικές τους που κάνουν κουμάντο. Όχι με ψέμματα. Όχι με αριστερίστικες κορώνες ψευδοεπαναστατικές αλλά με ένα πραγματικά εθνικό και πατριωτικό λόγο που θα μιλήσει στην καρδιά του φιλότιμου λαού μας και θα τους αναπτύξει πλήρως όλη την αλήθεια. Να ξέρουν οι έλληνες τι τους περιμένει πραγματικά. Υπάρχει φως στο τούνελ που μας έχουν οδηγήσει; Ναι υπάρχει αρκεί να συνηδητοποιήσουμε όλοι πως οφείλουμε να επιστρέψουμε στις ρίζες μας. Στον πολιτισμό μας, στα διδάγματα της ιστορίας μας και στον ελληνικό παραδοσιακό τρόπο ζωής που δεν χωράει την σύγχρονη νεοελληνική γκλαμουριά , νεποτισμό και νεοπλουτισμό. Ο Ηγέτης αυτός από κει θα πρέπει να ξεκινήσει πρώτα ώστε να ξαναγίνουμε πιο λαικοί, πιο απλοί, πιο γνήσιοι και αληθινοί. Η Ελλάδα έχει βιώσει πολύ χειρότερες καταστάσεις και στάθηκε όρθια. Το ίδιο θα συμβεί και τώρα αλλά το τίμημα θα το πληρώσει πάλι ο ελληνικός λαός αν δεν βρεθεί μια ισχυρή ηγεσία να τον οδηγήσει στο μέλλον. Θέλω να πιστεύω πως αν υπάρχει κάπου αυτος ο Ηγέτης θα στήσει Ειδικά Δικαστήρια όχι για εκδίκηση αλλά για να αποκατασταθεί το αίσθημα δικαίου του λαού μας. Να πάνε μέσα οι κλέφτες , τα λαμόγια και οι απατεώνες που όταν θέλεις να τους εντοπίσεις τους εντοπίζεις πολύ εύκολα, ακόμα και αν πρέπει να ματώσεις και ο ίδιος.
Η κρίση γεννάει ευκαιρίες και αυτή η κρίση θα γεννήσει θετικά δεδομένα για τις νέες γενιές. Ίσως η Ελλάδα του μέλλοντος να πάψει να τρώει τα παιδιά της, να επικρατήσει αξιοκρατία και δικαιοσύνη, ισότητα και δημοκρατία όπως πραγματικά αξίζει στον λαός μας καιόχι επίπλαστα όπως τα βιώνει σήμερα ! Μια νέα Ελλάδα που δεν θα την κυβερνάνε οι 300 οικογένειες που την κυνερνούν τα τελευταία 100 χρόνια ως υποτελείς στους εντολοδόχους τους αλλά μια Ελλάδα που θα στηρίζεται στις πλάτες των νέων ανθρώπων της που θα αγαπούν των πατρίδα τους πρώτα απ όλα!
Θέλω να ευχηθώ να επιστρέψει η αισιοδοξία στην ζωή μας και να είμαστε όλοι στην πρώτη γραμμή της μάχης για ένα μέλλον που το έχουμε δανειστεί από τα παιδιά μας. Πολλά πρέπει να αλλάξουμε και πρώτα απ όλα νοοτροπία γιατί είμαστε έλληνες στην ψυχή και την συνείδηση και αυτό μας επέτρεψε να επιβιώσουμε κάτω από όλους τους κατακτητές και όλες τις συμφορές. Έχουμε βαθιά μέσα μας τον κώδικα τιμής και γνωρίζουμε όσο και να μας εκφύλισαν πολιτισμικά τα τελευταία 30 χρόνια ότι οι ήρωες πολεμούν σαν έλληνες και αν χρειαστεί θα το πράξουμε ξανά. Αρκεί να διώξουμε τους Εφιάλτες και όλους τους δημαγωγούς που βρήκαν ευκαιρία σαν τον λύκο να χαρούν στην αναμπομπούλα. Να έλθουν νέες πολιτικές δυνάμεις μέσα από την κοινωνία, δίχως ταμπέλες και αναχρονιστικές ιδεολογικές αγκυλώσεις αλλά με με μια ρεαλιστική πρόταση και σχέδιο που θα βγάλει την χώρα από το αδιέξοδο. Προβλέπω πως κάτι τέτοιο θα συμβεί σύντομα και είμαι βέβαιος πως το ρολόι της ιστορίας θα σημάνει πάλι στην κρίσιμη για την χώρα μας περίοδο.
Καλή Χρονιά και μια ευχή !
Ας είναι το 2012 η χρονιά που επιτέλους ο ελληνισμός θα πολεμήσει μονιασμένος για πρώτη φορά στην πολύχρονη ιστορία του!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου