ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ
Απόστασε το χέρι μου από το να μουντζώνω και σάλιο δεν μου έμεινε από το φτύσε φτύσε, αλλ' έως τώρα τίποτε μ' αυτά δεν κατορθώνω, και σύ, Ευρώπη, μας γελάς και πάντα ίδια είσαι. |
Προθύμως σας εκάμαμεν εκείνο που ζητείτε
και άν δεν μας πιστεύετε, κοπιάσετε να δήτε
ποία ειρήνη κατ' αυτάς στο κράτος βασιλεύει
και πώς καθένας ήσυχα γλεντά και χουζουρεύει.
και άν δεν μας πιστεύετε, κοπιάσετε να δήτε
ποία ειρήνη κατ' αυτάς στο κράτος βασιλεύει
και πώς καθένας ήσυχα γλεντά και χουζουρεύει.
Ήλθε το άντε στάτους κβο με τόσας αναπαύσεις
και άρχισαν να γίνονται διορισμοί και παύσεις.
και άρχισαν να γίνονται διορισμοί και παύσεις.
Λοιπόν, τί άλλο από μας, Ευρώπη, απαιτείς
κι ακόμη από το λαιμό πιασμένους μας κρατείς;
Θέλεις λοιπόν να ζήσωμε χωρίς πολιτικήν
και ως στρατόν να έχωμε την χωροφυλακήν
κι ακόμη από το λαιμό πιασμένους μας κρατείς;
Θέλεις λοιπόν να ζήσωμε χωρίς πολιτικήν
και ως στρατόν να έχωμε την χωροφυλακήν
κι ουδέ ο ρήτωρ Κωνσταντής ν' ακούγεται παρλάρων
διά το πραξικόπημα εκείνο των Βουλγάρων;
διά το πραξικόπημα εκείνο των Βουλγάρων;
Εσύ, βρε καγκελλάριε των σαχλο-Γερμανών
σύ εναντίον μας κινείς και γην και ουρανόν
εσύ, διαόλου αλεπού, που ψόφος δεν σε πιάνει
εσύ κρατάς κατάκλειστο το κάθε μας λιμάνι,
σύ εναντίον μας κινείς και γην και ουρανόν
εσύ, διαόλου αλεπού, που ψόφος δεν σε πιάνει
εσύ κρατάς κατάκλειστο το κάθε μας λιμάνι,
και όλα τα καράβια σου εις τα νερά μας στέλλεις,
διότι έτσι αγαπάς, διότι έτσι θέλεις.
διότι έτσι αγαπάς, διότι έτσι θέλεις.
Εσύ, βρε καγκελλάριε, εσύ, βρε Μαμελούκε,
εσύ, πανευγενέστατε της Δύσεως Τραμπούκε,
παίζεις και πάλι πρόστυχο και βρώμικο παιχνίδι
και του κυρίου Γλάδστωνος του πάει ριπιπίδι
εσύ, πανευγενέστατε της Δύσεως Τραμπούκε,
παίζεις και πάλι πρόστυχο και βρώμικο παιχνίδι
και του κυρίου Γλάδστωνος του πάει ριπιπίδι
κι αισθάνεται το βάρος σου ο σβέρκος κάθε ράχης...
αλλ' έστι δίκης οφθαλμός, που κακό ψόφο νάχεις.
αλλ' έστι δίκης οφθαλμός, που κακό ψόφο νάχεις.
ΣΗΜ.
Το ποίημα αυτό γράφτηκε από τον Γεώργιο Σουρή τον Μάϊο του 1886, μετά την αποστράτευση στην οποία υποχρεώθηκε η Ελλάδα από τις Μεγάλες Δυνάμεις της Ευρώπης. Τότε, η Ελλάδα αφού κήρυξε επιστράτευση κι ετοιμάστηκε για πόλεμο, η Ευρώπη αντέδρασε στέλνοντας τους στόλους των Μεγάλων Δυνάμεων αποκλείοντας όλα τα ελληνικά λιμάνια και ματαιώνοντας με τον τρόπο αυτό τον πόλεμο.
Για την διαχρονικότητα του ποιητή και τους κύκλους που κάνει η ιστορία δείτε και: http://www.odusseia.gr/newspaper/index.php?option=com_content&view=article&id=2337:2011-09-27-22-07-35&catid=42:2011-01-25-09-36-45&Itemid=2
Φωτογραφία: Μούτζα Κεφαλλονίτικη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου